Wszystko zaczęło się od dostania się do centralnego etapu Olimpiady Wiedzy o Turystyce w roku 2017. Temat przewodni: Turystyka kulinarna- apetyt na region. Świetnie…To zdecydowanie nie był mój wymarzony temat (w domu bliscy się śmiali, że w kuchni można wszystko przede mną schować, bo tam nie zaglądam zbyt często). Ale coś się zmieniło, gdyż przygotowując autorski projekt szlaku po lokalnych restauracjach na Kujawach i Ziemi Dobrzyńskiej zaczęłam chętniej poznawać kuchnię i produkty regionalne. Nadszedł dzień rozpoczęcia olimpiady w Spale. Temat nie najlepszy, ale dzięki niemu poznałam swoją bardzo dobrą koleżankę (pozdrowienia 😊) . Zamieszkałyśmy razem w jednym pokoju, teoretycznie byłyśmy dla siebie konkurencją, a w praktyce mamy bardzo dobre relacje ze sobą od 3 lat. W przerwie pomiędzy zmaganiami, uczestniczyłyśmy w warsztatach w Zespole Szkół Ponadgimnazjalnych nr 2 w Tomaszowie Mazowieckim. Nigdy nie zapomnę, gdy miałyśmy dobrać się w pary (2 osoby z olimpiady + 2 kucharzy), a my spojrzałyśmy na siebie i już wiedziałyśmy, kogo wybieramy (aj, to porozumienie dusz ) . W grupach mieliśmy stworzyć świeże bułeczki, kawę turecką oraz zabajone, czyli bardzo słodki deser z trzech składników: żółtek jaj, cukru i słodkiego wina, ubijanych i jednocześnie ostrożnie ogrzewanych aż do lekkiego zgęstnienia. Niezwykła podróż kulinarna bez pokonywania dużych odległości. Było ciekawie, do tej pory gdzieś w domu mamy schowane przepisy. Najważniejsze, że jedzenie było zjadliwe (postarałyśmy się bardzo), a my miło spędziłyśmy czas. Zorganizowane zostały również warsztaty, które polegały na produkcji marcepanu. Możecie mówić na mnie śmiało ,,mistrzyni marcepanu”, a jak na prawdziwego mistrza przystało, mam certyfikat (oczywiście, z lekkim przymrużeniem oka 😉). Olimpiady co prawda nie wygrałam, ale dzięki niej od czasu do czasu coś ugotuję. Okres przygotowań do niej również zachęcił do odkrywania nowych smaków, co teraz wykorzystuję, kiedy tylko nadarzy się okazja do wyjazdu, czy to bliższego, czy też dalszego…